Zdziwi³em siê (najdelikatniej mówi±c) publicznym milczeniem wszystkich o¶rodków w³adzy i polityki w 70-t± rocznicê paktu Ribbentrop-Mo³otow, czyli XX-wiecznego rozbioru Polski. W koñcu to wydarzenie najbardziej determinuj±ce nieszczê¶cia naszego kraju w XX wieku. Jedyne wypowiedzi polityków, jakie pad³y tego dnia, wywo³a³a antypolska kampania w Rosji. Bez niej panowa³oby milczenie.
Dlaczego? Pewnie dlatego, ¿e w tym samym czasie stawa³ polski, medialny pakt Ribbentrop-Mo³otow. Rodzi³o siê przymierze oficjalnych wrogów i co¶ jeszcze wiêcej. Bo - jak opowiedzia³ „Gazecie Wyborczej” pytany przez ni± polityk SLD - cel medialnego paktu „to neutralizacja politycznych konkurentów. ¯eby podczas wyborów TVP zachowa³a równy dystans. To jest dla PiS atrakcyjne, bo skrajnie prawicowi kandydaci, np. Marek Jurek, nie mieliby w TVP ¿adnych szans. I atrakcyjne dla SLD, bo lewicowe partyjki te¿ nie pokazywa³yby siê w Wiadomo¶ciach”.
Nasz pakt Ribbentrop-Mo³otow usun±æ ma z ¿ycia publicznego „pokraczne bêkarty demokracji”. Bo sezony polityczne by³yby tak piêkne – gdyby nie opinia publiczna. Zreszt± opinii coraz mniej, wiêc i pogoda dla paktów dopisuje. Tak wygl±da natura cezarystycznej polityki. Charles Pasqua (cz³owiek zreszt± bardzo sympatyczny) mia³ kiedy¶ powiedzieæ: „je¶li de Gaulle zosta³by komunist±, ja te¿ by³bym komuchem”. Tak mówi± – by u¿yæ prezydenckiej formu³y – „ludzie z kategorii wiernych”.
Skomentuj - Blog Marka Jurka, 8 wrze¶nia 2009 r.